'In der
Sektion “Futurs” bestach “Algorithm”. Das belgische Film
Fanny Zamans scheint einerseits eine zynische Ode an die
Hightech-Architektur. Monumentale, pharaonische Formen lassen alles
menschliche Ansinnen an sich abprallen. Die Protagonisten dieser
hermetischen Welt sprechen eine unzugängliche Sprache, folgen
unkommunizierten Strategien und inkarnieren eine marionettenhafte
Existenz. Einsichtiges oder nachvollziehbares Lebensglück ist hier
undenkbar geworden. Organische Maschinen zelebrieren ihre
Funktionalität in Endlosschlaufen der Sinnlosigkeit. Zamans
ästhetisch beeindruckendes Werk zeigt eine Wüstenlandschaft anderen
Typs, weniger durch Wassermangel charakterisiert als durch
Isolationsperfektionismus. Will man von einem Trend sprechen: FID
zeigte in diesem Jahr besonders deutlich: die Wüste wächst.'
'In de sectie "Futurs" belicht de film van de Belgische Fanny Zaman een enerzijds cynische ode aan de high-tech architectuur. Monumentale Faraonische vormen laten alles wat enigszins menselijk is van zich afketsen. De protagonisten van deze hermetische wereld spreken een ontoegankelijke taal, volgen onverklaarbare strategieën en incarneren een marionet-achtig bestaan. Inzichtelijk of begrijpelijk levensgeluk is hier ondenkbaar geworden. Organische machines vieren hun functionaliteit en hijgen zich naar het einde der zinneloosheid toe. Zamans esthetisch indrukwekkende werk presenteert een woestenij van een (andere) welbepaalde orde. Niet zo zeer door dit door de mangel te halen maar eerder door het toepassen van isolatie-perfectionisme. Wil men van een trend spreken: FID zegt dit jaar bijzonder duidelijk: De woestenij deint uit.'
in INTERNATIONAL INDEPENDENT JOURNAL OF FILM AND FESTIVAL REVIEWS by DIETER WIECZOREK
